Onder de noemer Afgeschermd presenteren de deelnemers van de minor Design 360 deze week hun eindwerk in de Hall of Fame en NS16 in Tilburg. Een bijzondere expositie met een persoonlijk tintje. Zo leerde Lynn Pardaen tijdens de minor persoonlijk contact te maken en verdiepte Lieke Pannekeet zich in haar afkomst. ‘Het was intensief’, aldus Lieke, die vooral heeft leren creëren.
Dear future boyfriend. Dat is de titel van het werk van Charlotte van de Laak. ‘Dit project gaat over mijn zoektocht naar de perfecte vriend en de confrontatie met mijn onrealistische eisen’, legt ze uit. ‘Het project nodigt uit tot zelfreflectie over eigenwaarde en de balans tussen wat we verdienen (en kunnen eisen) en wat onhaalbaar is.’ Zelfreflectie. Dat is waar de ongeveer veertig deelnemers van de minor Design 360 een semester lang mee bezig zijn geweest. Coördinator Pierke Hulshof noemt het vooral een persoonlijke minor, die ingaat op je creatieve ontwikkeling op het persoonlijke vlak. ‘We gaan op zoek naar wie jij bent als ontwerper.’ Het resultaat is divers, ook omdat wordt uitgegaan van de bacheloropleidingen die de studenten volgen. Hoe divers, dat blijkt tijdens de expositie. Waar Charlotte op zoek is gegaan naar het perfecte vriendje, vraagt Lynn Pardaen aandacht voor de kinderslachtoffers in Gaza. Inmiddels zijn een kleine tienduizend kinderen gedood, kinderen die nog een heel leven voor zich hadden. ‘De wereld kijkt toe, maar er gebeurt niets’, merkt ze geëmotioneerd op. Elke ster in haar expositie symboliseert volgens haar een vermoord kind.
Taboes wegnemen
Haar project past in een breder kader. ‘Het gaat over het onbegrip over de wereld waarin we leven’, zegt Lynn, die de opleiding CE DBC volgt. Ze wil proberen taboes weg te nemen, de expositie is daarvan een voorbeeld, maar dat Lynn zich zo openstelt, is voor haar niet vanzelfsprekend. ‘Tijdens de eerste weken van de minor hebben we veel gesprekken gevoerd. Dat was ik niet gewend. Mijn bachelor is er minder op gericht om met elkaar in gesprek te gaan. Hoe het komt dat ik daar tijdens minor geen moeite mee had? Dat ligt vooral aan de docenten, die zorgen voor een open sfeer. Je kunt alles kwijt wat je wilt, waardoor het gemakkelijk is om een grens over te gaan. Daardoor heb ik geleerd contact te maken. Dat wil ik mee te nemen naar mijn bachelor: ik wil me meer openstellen.’
Vast in Volendam
Haar moeder, zegt Lieke Pannekeet, zit vast in Volendam. ‘Laatst vertelde mijn moeder dat, wanneer ze naar mij kijkt, ze alles ziet wat zij had kunnen zijn. Ik durfde haar niet te vertellen dat, wanneer ik naar haar kijk, ik alles zie wat ik vrees te worden’, legt ze het uitgangspunt van haar expositie uit. ‘Als ik aan haar denk, voel ik een soort medelijden, maar zij wist niet beter.’ Het is een onderwerp dat haar letterlijk raakt. ‘Maar door hiermee aan de slag te gaan, is er veel duidelijk geworden voor me’, aldus Lieke, die de opleiding Fontys CO Iemes volgt. De minor, onderdeel van Fontys Academy for the Creative Economy, zorgde ervoor dat ze minder bang is om dingen te maken. ‘Ik durf nu te experimenteren.’
Vastlopen en loslaten
Student Jessy de Vries bewandelde een andere compleet andere weg. ‘Mijn uitdaging is om los te laten dat er altijd iets goeds moet staan.’ De student Leisure & Event Management in Rotterdam is op zoek gegaan naar een andere manier van werken. ‘Als je vastloopt moet je los kunnen laten en openstaan voor wat er vervolgens gebeurt.’ Hij zocht juist de luwte. ‘Zo heb ik me twee dagen afgezonderd in een hotel om te kijken wat dat met me deed.’ Hij ontdekte dat er een verschil is tussen alleen zijn en eenzaamheid. ‘Als je alleen bent gaat het niet om de mening van anderen.’ Het kostte moeite, maar uiteindelijk is hij tevreden met het resultaat, ook al is dat niet helemaal perfect.
De expositie Afgeschermd van de minor Design 360 is vandaag en morgen nog te zien in de Hall of Fame en NS16 in Tilburg. Van 16.00 tot 20.00 uur.
Auteur: Paul Geerts
FALLEN STARS
Tears like rivers, silently flow,
In the eyes of children who’ve come to know
The harsh embrace of a war-torn land,
Where dreams are buried in the shifting sand.
The world watches, yet turns away,
From the innocent children who long to play.
A canvas of heartache and strife,
A plea for peace, a plea for life.
For every child, a right to dream,
To live in peace, where hope may gleam.
May the world unite in a solemn prayer,
For the children of Gaza, in deep despair.
Lynn Pardaen
