En wat doen jullie dan buiten het lokaal? 

We zorgen ervoor dat we benaderbaar zijn, dat je studenten helpt als iets niet lukt. Een student die vastloopt met een onderzoek en even wil bellen, bijvoorbeeld. We zijn echt geïnteresseerd in hoe het met ze gaat buiten het lokaal. Maar ook door daadwerkelijk met je studenten naar buiten te stappen. Op reis naar het Europees Parlement bijvoorbeeld. Of naar een symposium met een journalist of hoogleraar. Dat zijn de extraatjes. Ja, dat predicaat is voor mij de kers op de kaart. Ik werk nu twee jaar bij de opleiding en ik beschouw het echt als mijn taak om ervoor te zorgen dat we een topopleiding blijven.  

Is er iets waar je nóg trotser op bent? 

Ik zie mezelf als een uithangbord van het beroep leraar. Er is een lerarentekort en daar snap ik niks van, want het is de mooiste baan op aarde. Dus waar ik ook zeker trots op ben, is hoe we gezamenlijk ons vak in de schijnwerpers proberen te zetten. We lobbyen in Den Haag, voor meer uren en hogere eisen. We schrijven als lerarenopleiding mee aan handboeken die leraren ver na hun opleiding nog gebruiken om maatschappijleer te geven. Een oud-collega van mij is hoofdredacteur van hét standaardwerk over hoe je ons vak moet geven. We zitten met afgevaardigden aan tafel met de ministeries van Onderwijs en Cultuur & Wetenschap, waar we meedenken over het landelijke curriculum. In samenspraak met anderen geef ik echt op landelijk niveau mede vorm aan het schoolvak maatschappijleer. Ik ontwerp dus leerervaringen en onderwijs. Dat is best wel gaaf eigenlijk.